Literatuur
- Rijkscommissie voor de Monumentenbeschrijving, Kunstreisboek voor Nederland. Samengesteld in 1965. Amsterdam (Van Kampen), 1969 [713 blz. ISBN -]. Hierin: "R.-K. kerk": blz. 289
- Kolman, Chris & Ben Olde Meierink & Ronald Stenvert, Utrecht (betreft provincie Utrecht). Deel in de serie 'Monumenten in Nederland', nr 1. Zeist (Rijksdienst voor de Monumentenzorg), Zwolle (Waanders), 1996cop. [352 blz. ISBN 90.400.9757.7]. Hierin "R.K. St. Nicolaasbasiliek (St-Nicolaasstraat 12)": blz. 132 ["In de Mariakapel staat het vermoedelijk 13de-eeuwse, houten beeldje van O.L.-Vrouw van Eiteren."]
- Deijk, Ada van, Romaans Nederland. Amsterdam (Architectura & Natura Pers, Zodiaque), 1994. [352 blz. ISBN 90.71570.35.5]. Hierin: blz. 337 (Sedes Sapientiae), afb.nr: 128 (Sedes Sapientiae)
- Haefkens, A.B., Gids voor IJsselstein. De Stichtse Kersenstad. IJsselstein (V.V.V. IJsselstein), 1935 [56 blz. ISBN -]. Hierin "Onze Lieve Vrouw van Eiteren": blz. 9, 11, 13 (Aan het kerspel Eiteren werden in 944 goederen geschonken, in 1217 werd Eiteren als 'toen reeds lang bestaand' vermeld. IJsselstein had geen kerk en in 1310 werd de (functie van) de oude kerspelkerk van Eiteren naar IJsselstein overgebracht. De oude kerk te Eiteren bleef als kapel bestaan, nog in 1579 werd het altaar er bediend door een vicaris. "Nog lange jaren nà 1579 had er bij die kapel een jaarlijkse processie plaats, waarbij men gewoon was het beeld 'Onze Lieve Vrouw van Eiteren' om te dragen, hetwelk dan steeds naar bepaalde volgorde door kaarsen der schutters, bouwlieden, cornkopers, vleeschhouwers, vaarlieden, snijders, schoenmakers, wollen- en linnenwevers van IJsselstein, en eindelijk door 'der Lazaruskaars' werd gevolgd. De kans bestaat dat dit beeld, hetwelk zulk een groote rol in het leven van Oud-IJsselstein heeft gespeeld, mettertijd in de IJsselstad zal terugkeeren. Bedoeld beeld berust thans in het St. Andreasgesticht te Utrecht.")